กาดกองต้ามีความเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม มีภาพประวัติศาสตร์ที่บอกเล่า
เรื่องราวต่าง ๆ ผ่านช่วงเวลาอันยาวนานซึ่งสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน ผ่านสถาปัตยกรรม
อันเก่าแก่และงดงาม รวมถึงอาหารการกินและวัฒนธรรมประเพณีที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น
แม้จะไม่สมบูรณ์ครบดังยุคก่อนแต่ยังคงรักษาภาพเก่าในอดีตไว้ได้เป็นอย่างดี กาดกองต้า
จึงเป็นชุมชนที่มีเสน่ห์ของความเป็นตัวตน สัมผัสได้ถึงความเป็นท้องถิ่งถิ่นและมีดุลยภาพระหว่าง
สภาพธรรมชาติคือแม่น้ำวังกับสภาพแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมและ
วิถีชุมชนที่ควรค่าแก่การแก่การอนุรักษ์
อย่างไรก็ตามการอนุรักษ์ที่สัมฤทธิ์ผล จะต้องดำเนินควบคู่ไปกับการพัฒนาโดยใช้แนวทาง
การพัฒนาที่ไม่ทำให้ชุมชนสูญเสียรากเหง้าทางวัฒนธรรมซึ่งจะต้องคำนึงถึงความเหมาะสม
สอดคล้องต่ออัตลักษณ์ของชุมชนและวิถีการดำเนินชีวิตของคนในชุมชน
พิพิธภัณฑ์มีชีวิตถือเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งในการอนุรักษ์และพัฒนาให้ทั้งชุมชนและผู้คนอยู่
ร่วมกันอย่างสมดุลย์มุ่งสร้างกลไกที่ผลักดันเศรษฐกิจชุมชนด้วยกันส่งเสริมให้คนในชุมชน
เคารพและตระหนักถึงแก่นแท้และความเป็นตัวตนทางวัฒนธรรมของชุมชนโดยมีพื้นฐาน
จากความเข้าใจว่าทำไมเราจึงต้องอนุรักษ์ และเผยแพร่สิ่งเหล่านี้ ชุมชนต้องร่วมมือกัน
สร้างกฎระเบียบ มีข้อกำหนดและแนวทางของชุมชนที่ชัดเจนหรือส่งต่อให้คนรุ่นหลังเพื่อให้
กาดกองต้าเป็นชุมชนที่ได้รับการอนุรักษ์ที่อยู่คู่กับวิถีชีวิตตั้งเดิมผสมผสานกลมกลืนไปกับ
แนวคิดสมัยใหม่ซึ่งก็คือการพัฒนาที่ยั่งยืนนั่นเอง